Οί λατῖνοι ήρχισαν νά εφαρμόζουν τήν γνωστήν τακτικήν τῶν ψιθύρων, ψευδών καί ἐκβιασμῶν, καί ούτω κατ' ἐκείνην τήν ἐποχήν διένειμαν εἰς τήν Φερράραν εκατοντάδας φυλλαδίων, τά ὁποῖα περιεῖχον 54 αἰρετικάς δοξασίας τῶν Ὁρθοδόξων!!! Βλέποντες τήν κατάστασιν νά χειροτερεύη εἰς βάρος τῶν Ὁρθοδόξων, δύο ἐκ τῶν εγκρίτων μελῶν τῆς Βυζαντινής αντιπροσωπείας, ὁ Μητροπολίτης Ηράκλειας Αντώνιος, πρῶτος τῆ τάξει Μητροπολίτης τοϋ Οικουμενικού θρόνου καί ὁ ἀδελφός τοΰ Μάρκου Ἰωάννης, προσεπάθησαν νά αποδράσουν ἀπό τήν Φερράραν, άλλά ήμποδίσθησαν ἀπό τόν αυτοκράτορα. Καί επειδή ὁ Ιωάννης συνοδευόταν μέχρι τόν λιμένα ἀπό τόν ἀδελφόν του, ὁ αυτοκράτωρ καί ὁ Πατριάρχης φοβούμενοι τυχόν ἄλλας ἀποπείρας άποδράσεως ἐν συνεννοήσει μετά τῶν παπικών μετεκίνησαν τάς εργασίας τῆς συνόδου άπό τήν Φερράραν, πού ήτο πλησίον τῆς θαλάσσης, εἰς τήν Φλωρεντίαν.

Ὁταν δέ ἐπανήρχισαν αἰ ἐργασίαι τῆς συνόδου ὁ Εφέσου ήτο ὁ κύριος ομιλητής τών Ὁρθοδόξων. Αι σαφείς ὁμως απαντήσεις του καί αἰ άνατροπαί τών λατινικών κακοδοξιών προεκάλεσαν τό μένος τών λατινοφρόνων Ὁρθοδόξων, οἰ όποιοι μέ τήν σιωπή ράν συγκατάθεσιν καί άνοχήν τοΰ αὐτοκράτορος προσεπάθησαν νά διαβάλουν τόν ἄγιον Μάρκον, κυκλοφορούντες μάλιστα καί τήν εϊδησιν ὁτι ὁ Εφέσου εΐχε τρελλαθῆ. Εἰς μίαν δέ συνεδρίασιν τῆς Ὁρθοδόξου αντιπροσωπείας, όταν ὁ Μητροπολίτης Ἐφέσου απεκάλεσε τοὐς παπικούς «αιρετικούς» οἰ Μητροπολίται Λακεδαίμονος και Μυτιλήνης ύβρισαν τόν ἄγιον καί προσεπάθησαν νά τόν κτυπήσουν.