«Στὴν Κέρκυρα ὅπου ἔσησα κάποτε, (ὡς Μητροπολίτης), λειτοὺργησα ἀρκετὲς φορὲς
ὡς ῥαββίνος γιὰ τοὺς Ἑβραίους φίλους μου»!!!
(Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, Νww York Times – 25.11.1940)
Δόξαν τοῦ πατριάρχου καὶ ραββίνου Ἀθηναγόρου ἐζήλωσεν ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Οὕτως ἀκολουθώντας πιστῶς τά βήματα τοῦ προκατόχου του μετά ἀπὸ 69 ἔτη εισέρχεται καὶ αὐτὸς πανηγηρικῶς καὶ μετὰ τιμῶν εἰς τὴν μεγίστων τῶν συναγωγῶν τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ κηρύττει πρὸς τά «ἀγαπητά παιδία του». Ὑπενθυμίζει εἰς τοὺς θεοκτόνους Ἰουδαίους ὅτι ὁ ἀγαπητὸς τοῦ Ἔξαρχος Δημήτριος Τρακατέλλης, ἐντολή του , παρέδωσε τό Ἀθηναγόρειος βραβεῖο ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων εἰς τὸν «πολυαγαπημένον του φίλον ραββῖνον Σνάιτερ». Διαβεβαιώνει δέ τοὺς «πιστοὺς του» ὅτι ἡ ἐπίσκεψη του εἰς τὴν συναγωγὴν δὲν εἶναι «ἁπλῆ καὶ τυπικὴ , ἀλλὰ ὑπερβαίνει τὴν ἁπλὴ φιλοφρονικήν ἐπίσκεψη» ὅπως καὶ ἡ περυσινὴ τοιαύτη «τοῦ ἀδελφοῦ του πάπα Βενέδικτου διαδόχου τοῦ Ἁγίου Πέτρου». Καί ἀπευθυνόμενος εἰς τοὺς πιστοὺς τῆς συναγωγῆς λέγει: «Ὅσο γιὰ ἐσᾶς παιδία τοῦ Ἀβραάμ, ἔχουμε ἐκείνους τοὺς ἥρωες ποὺ ἐνάντια σέ ὅλες τὶς πιθανότητες ἵδρυσαν ἕνα νέο ἔθνος γιὰ τὸν Θεὸ τὴν παράδοση τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ»
Καλώντας , τέλος τοὺς τῆς συναγωγῆς ὁμοφρόνας τοῦ διὰ συνεργασία τονίζει ὅτι αὐτὴ πρέπει νὰ γίνῃ διότι «Τὸ χρωστᾶμε, σὰν Ἑβραῖοι καὶ Χριστιανοὶ, στὴν κοινὴ κληρονομιὰ μας νὰ μιμηθοῦμε τὸν προπάτορα μας Ἀβραὰμ ποὺ δέχτηκε τὴν ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη τῶν τριῶν ξένων (σ.γ ποιοὶ ἄραγε ἦσαν οἱ ΤΡΕΙΣ ΞΕΝΟΙ , ἅγιε ραββῖνε Βαρθολομαῖε!!!!, βεδουΐνοι ἤ φέλλαχοι;;;;; κάτω ἀπὸ τὴν σκιὰ τῶν βελανιδιῶν Μαμβρῆ, ὅπως περιγράφεται στὴ Γένεση, 18. Ὁ πατριάρχης τοῦ Ἰσραὴλ δὲν θεώρησε αὐτοὺς τοὺς ξένους ἀπειλὴ ἤ κίνδυνο γιὰ τὸν τρόπο ζωῆς του ἤ τὴν περιουσία του. Δὲν ἦταν καταραμένως μὲ ξενοφοβία , τόν φόβο ἀπέναντι στὸ ξένο, ἀλλὰ ἦταν ὁλότελα γεμᾶτος φιλοξενία , ἀγάπη γιὰ τὸν ξένο».(Σ.γ. λόγῳ αὐτῆς τῆς ἀγάπης γιὰ τὸν ξένον ἀγαπητὲ κ. ραββίνε Βαρθολομαῖε τά ἐγκωμιαζώμενα σου τέκνα τῆς συναγωγῆς , πρὶν 30 ἀκριβῶς ἔτη κατακρεούργησαν τὸν συμπατριώτην μου νεομάρτυρα π. Φιλούμενον εἰς τό Φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ ἐνῶ ἐτελοῦσε τὸν ἑσπερινὸν. Κανείς βεβαίως ῥαββῖνος οὔτε βέβαια ἡ ἐξοχότης σου κατεδίκασεν αὐτὸ τὸ φρικτὸν Ἰουδαϊκὸν ἔγκλημα. Καὶ ἐνῶ κύριε Βαρθολομαῖε ἐπισκεφθήκατε τὸ μνημεῖο γιὰ τὸ Ὁλοκαύτωμα , ὡς λέγετε, εἰς τὴν Θεσσαλονίκην , δὲν ἐπισκεφθήκατε – κάτοχος ὧν Τουρκικοῦ διαβατηρίου - τὴν ἐρειπωμένην πόλιν τῆς Σαλαμῖνος τῆς Κύπρου ὅταν oἱ πρόγονοι τῶν ἐκλεκτῶν σας τέκνων τῆς συναγωγῆς ἐσφάγιασαν ἀνηλεῶς 240.000 Κυπρίους (Χειμῶνα 115-116μ.Χ. Τὸ πρῶτον Παγκόσμιο Ὁλοκαύτωμα εἰς τὴν Ἱστορίαν!).
Διὰ τὰ ὅσα εἶπεν καὶ ἐκήρυξεν εἰς τὴν συναγωγήν ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος θὰ ἀπαντήσῃ ἕνας πραγματικὀς ἅγιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ὁ μέγας Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος σημειωτέον ἔγραψεν ΟΚΤΩ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ:
«Ἄραγε νὰ τοὺς πλησιάσῃς καὶ νὰ συνομιλήσῃςμαζί τους; Ἐγὼ τουλάχιστο νομίζω ὄχι. Πῶς λοιπόν δὲν εἶναι παράλογο νὰ ἀποφεύγῃ κανείς μὲ τόση προσοχὴ ἐκείνους ποὺ ἔκαμαν σὲ ἄνθρωπο κακὸ, ἀλλὰ νὰ συναναστρέφεται ἐκείνους ποὺ ἐξύβρισαν τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ καὶ νὰ συνεορτάζουν αὐτοὶ ποὺ προσκυνοῦν τὸν Ἐσταυρωμένο μὲ ἐκείνους ποὺ τὸν σταύρωσαν; Γιατὶ αὐτό δὲν εἶναι μόνο δεῖγμα ἀνοησίας, ἀλλὰ καὶ τῆς πιὸ φοβερῆς μανίας. Ἐπειδὴ ὅμως ὑπάρχουν μερικοὶ, ποὺ θεωροῦν σὰν τόπο Ἱερὸ καὶ τὴ συναγωγὴ, εἶναι ἀνάγκη νὰ ποῦμε καὶ σ' αὐτοὺς λίγα λόγια. Γιὰ ποιόν δηλαδή λόγο σέβεσθε τὸν τόπο ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ καταφρονῆτε, νὰ τὸν συχαίνεσθε καὶ νὰ τὸν ἀποφεύγετε; Στὸ χῶρο αὐτὸ, λέγει, βρίσκεται ὁ νόμος καὶ τὰ βιβλία τῶν προφητῶν. Καὶ τί σχέση ἔχει αὐτὸ; Ὅπου ὑπάρχουν δηλαδὴ τέτοια βιβλία, θὰ θεωρῆται καὶ ὁ τόπος ἅγιος; Ὁπωσδήποτε ὄχι. Ἐγὼ γι' αὐτό προπάντων μιςῶ καὶ ἀποστρέφομαι τὴ συναγωγὴ, γιατὶ, ἐνῶ ἔχουν τοὺς προφῆτες, δὲν πιστεύουν σ' αὐτοὺς, κι ἐνῶ μελετοῦν τὰ βιβλία τους, δὲν δέχονται τὶς μαρτυρίες τους, πρᾶγμα ποὺ εἶναι μεγαλύτερο καὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὑβρίζουν.
Γιατὶ πές μου, ἄν ἔβλεπες κάποιον σεβαστὸ καὶ λαμπρὸ καὶ ἀξιοπρεπῆ ἄνθρωπο νὰ μπαίνῃ σὲ καπηλεῖο ἤ σὲ καταγώγιο ληστῶν καὶ ἐκεῖ νὰ ὑβρίζεται καὶ νὰ κακοποιῆται καὶ νὰ ὑπομένῃ τοὺς πιὸ χειρότερους ἐξευτελισμοὺς τῶν μεθυσμένων, ἄραγε θὰ θαύμαζες τὸ καπηλεῖο ἤ τὸ σπήλαιο, ἐπειδή ἐκεῖ μέσα ἐξευτελίσθηκε ὁ θαυμαστὸς ἐκεῖνος καὶ μεγάλος ἄνδρας; Ἐγὼ τουλάχιστο νομίζω ὄχι, ἀλλ' ἀκριβῶς γι' αὐτό τὸν λόγο προπάντων θὰ τὸ μισοῦσες καὶ θὰ τὸ ἀποστρεφόσουν. Αὐτό σκέψου καὶ γιὰ τὴ συναγωγὴ. Καθ' ὅσον καὶ τοὺς προφῆτες καὶ τὸν Μωϋσῆ τοὺς εἰσήγαγαν ἐκεῖ, ὄχι γιὰ νὰ τοὺς τιμήσουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς ὑβρίσουν καὶ νὰ τοὺς ἀτιμάσουν. Γιατὶ ὅταν ἱσχυρίζωνται, ὅτι οἱ προφῆτες δὲν εἶδαν τὸ Χριστὸ καὶ ὅτι τίποτε δὲν προφήτεψαν γιὰ τὴν παρουσία του, τότε ποιὰ μεγαλύτερη ὕβρη θὰ μποροῦσε νὰ γίνῃ στοὺς ἁγίους αὐτοὺς, ὅταν τοὺς κατηγοροῦν, ὅτι ἀγνοοῦν τὸν Δεσπότη τους καὶ λέγουν ὅτι εἶναι συμμέτοχοι στὴ δικὴ τους ἀσέβεια; Γι' αὐτὸ λοιπὸν προπάντων πρέπει νὰ μισήτε καὶ αὐτοὺς καὶ τὴ συναγωγὴ τους, γιατὶ ἐξυβρίζουν τοὺς ἁγίους ἐκείνους.
Ἀλλὰ γιατὶ ὁμιλῶ γιὰ βιβλία καὶ τόπους; Στὸν καιρὸ τῶν διωγμῶν οἱ δήμιοι κρατοῦν στὰ χέρια τους τῶν μαρτύρων τὰ σώματα καὶ τὰ βασανίζουν καὶ τὰ μαστιγώνουν. Ἄραγε γι' αὐτὸ καὶ τὰ χέρια τῶν δημίων εἶναι ἅγια, ἐπειδὴ δηλαδὴ ἐκράτησαν τὰ σώματα τῶν ἁγίων; Μακριὰ μιὰ τέτοια σκέψη. Ἔπειτα, τὰ χέρια ποὺ κράτησαν σώματα ἁγίων γι'αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο παραμένουν βέβηλα, ἐπειδὴ δηλαδὴ τὰ κακοποίησαν, ἐνῶ αὐτοὶ ποὺ κρατοῦν βιβλία ἁγίων καὶ τὰ ὑβρίζουν ὄχι πιὸ λίγο ἀπὸ ὅ,τι οἱ δήμιοι τὰ σώματα τῶν μαρτύρων, θὰ θεωρηθοῦν γι' αὐτὸ σεβάσμιοι; Καὶ πῶς αὐτὰ δὲν θὰ ἦταν δείγματα τῆς χειρότερης μορφῆς ἀνοησίας; Γιατὶ, ἄν τὰ σώματα, ποὺ κακῶς βαστάζονται στὰ χέρια, ὄχι μόνο δὲν ἁγιάζουν ὅσους τὰ κρατοῦν, ἀλλὰ καὶ τοὺς καθιστοῦν πιὸ βέβηλους, πολὺ περισσότερο βιβλία, πού διαβάζονται μέ ἀπιστία, δὲν θὰ ὡφελοῦσαν τοὺς ἀναγνῶστες τους. Ἀκριβῶς_αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, τὸ ὅτι δηλαδὴ κρατοῦν μὲ τέτοια διάθεση τὰ βιβλία, τοὺς κάμνει πιὸ ἀσεβεῖς. Καὶ δὲν θὰ ἦταν ἄξιοι μιᾶς τόσο μεγάλης κατηγορίας, ἄν δὲν εἶχαν τους προφῆτες. δὲν θὰ ἦταν τόσο ἀκάθαρτοι καὶ βέβηλοι, ἄν δὲν μελετοῦσαν τὰ βιβλία τῶν προφητῶν. Ἀλλὰ τώρα ἔχουν ἀποστερηθῇ κάθε συγγνώμης, γιατὶ, ἐνῶ ἔχουν τοὺς κήρυκες τῆς ἀλήθειας, ἐν τούτοις συμπεριφέρονται ἐχθρικὰ καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς ἰδίους καὶ πρὸς τὴν ἀλήθεια. Ὥστε γι' αὐτὸ προπάντων μποροῦν θεωρηθοῦν πιὸ βέβηλοι καὶ μιαροὶ, γιατί, ἄν καὶ ἔχουν τοὺς προφῆτες, συμπεριφέρονται ἐχθρικὰ πρὸς αὐτοὺς.
Γι' αὐτὸ σᾶς παρακαλῶ νὰ ἀποφεύγετε καὶ νὰ ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τὶς συγκεντρώσεις τους. Δὲν εἶναι μικρὴ αὐτὴ ἡ βλάβη γιά τοὺς ἀσθενέστερους ἀδελφοὺς μας, οὔτε καὶ εἶναι μικρὴ πρόφαση ἀλαζονείας γιά ἐκείνους. Γιατὶ ὅταν δοῦν ἐσᾶς, ποὺ λατρεύετε τὸν Χριστὸ ποὺ σταύρωσανε ἐκεῖνοι, νὰ ἐπιδιώκετε καὶ νὰ σέβεσθε τὰ δικὰ τους, πῶς δὲ θὰ νομίσουν ὅτι ἄριστα διαπράχθηκαν ὅλα ἀπ' αὐτοῦς καὶ ὅτι τὰ δικὰ μας δὲν ἀξίζουν καθόλου, ὅταν σεῖς, ποὺ πρεσβεύετε αὐτὰ καὶ τὰ λατρεύετε, τρέχετε πρὸς ἐκείνους ποὺ τὰ καταστρέφουν; «Ἄν κάποιος σέ δῆ», λέγει, «ἐσένα, ποὺ ἔχεις γνώση, νὰ κάθεσαι σὲ τραπέζι ναοῦ εἰδώλων, δέ θὰ πάρῃ θᾶρρος ἡ συνείδηση του, ἐπειδὴ εἶναι πνευματικὰ ἀδύνατος, στὸ νὰ τρώγῃ κρέατα ἀπὸ θυσίες στὰ εἴδωλα;». Καὶ ἐγὼ λέγω, ἄν κάποιος δῆ ἐσένα, ποὺ ἔχεις γνώση, νὰ μπαίνῃς σὲ συναγωγὴ καὶ νὰ παρακολουθῆς τὴν ἑορτὴ τῶν Σαλπίγγων, δὲν θὰ πάρῃ θᾶρρος ἡ συνείδηση τοΰ ἀσθενοῦς ὡς πρὸς τὴν πίστη, στὸ νὰ θαυμάζῃ τὰ ἰουδαϊκὰ πράγματα; Ὅποιος ἁμαρτάνει δὲν τιμωρεῖται μόνο γιὰ τὴν πτώση του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ὅτι ἀνατρέπει καὶ τοὺς ἄλλους. Ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἐκεῖνος πού ἔμεινε σταθερὸς στὴν ἀρετὴ, δὲν στεφανώνεται μόνο γι'αὐτὴν, ἀλλὰ θαυμάζεται καὶ γιὰ τὸ ὅτι ὁδηγεῖ στὸν ἴδιο ζῆλο καὶ ἄλλους. Ἀποφεύγετε, λοιπόν, καὶ τὶς συγκεντρώσεις καὶ τοὺς τόπους αὐτῶν, καὶ κανένας νὰ μὴ σέβεται τὴ συναγωγὴ, ἐξ ααἰτίας τῶν βιβλίων ποὺ ὑπάρχουν σ'αὐτὴν, ἀλλὰ γι' αὐτὸ ἀκριβῶς ἄς τὴ μισῆ κι ἄς τὴν ἀποστρέφεται, ἐπειδὴ ἔχουν τοὺς ἁγίους γιὰ νὰ τοὺς ὑβρίζουν, ἐπειδὴ δὲν πιστεύουν στοὺς λόγους τους, ἐπειδὴ τοὺς κατηγοροῦν γιὰ τὴν χειρότερη ἀσέβεια».
(PG48, Λόγος Κατὰ Ἰουδαίων 8,850-851. Μετάφραση ὑπὸ Λ.Σ., ΕΠΕ 34, σσ.121, 123, 125)
Δύναται κάθε καλοδιάθεετος ἄνθρωπος, διαβάζοντας τὸν λόγον τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, νὰ ἀντιληφθῇ ὅτι, ὁ κ. Βαρθολομαῖος κακῶς εὑρίσκεται εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία, πραγματική του θέσις εἶναι εἰς τὴν συναγωγὴν ὅπου εὐκόλως θὰ τοῦ ἀπονεμηθῇ ὁ τίτλος τοῦ «Πατριάρχου τῶν Ἰουδαίων.
Ὁ ἑορταζόμενος σήμερον προφήτης Σοφονίας ἤλεγξεν σκληρῶς τοὺς Ἰουδαίους τῆς ἐποχῆς του (622π.Χ.) ποὺ ἔπεσαν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἐπροφήτευσεν τὴν ἔλευσιν τοῦ Μεσσία, τὸν ὁποῖον ἐφόνευσαν ἔξως τῆς πόλεως οἱ θεοκτόνοι Ἰουδαῖοι τοὺς ὁποίους ὑπηρετεῖ πιστῶς ὁ καὶ ῥαββῖνος κ. Βαρθολομαῖος!!!!!
|
Μ.Π.
(Μάριος Πηλαβάκης)
3 Δεκεμβρίου 2009
Μνήμη Σοφονίου Προφήτου,
Θεοδώρου Ἀλεξανδρείας, Ἀγγελῆ νεομάρτυρος |
|
Ὑπεύθυνος ὕλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης. Τόπος ἐκδόσεως: Θεσσαλονίκη.
|